Dakowski Walerian (1887-1957)



Inżynier leśnik, przed II wojną światową krótko pracował w Puszczy Białowieskiej.

  Urodził się 9 grudnia 1887 roku w Radomsku (woj. łódzkie). W 1908 roku ukończył szkołę średnią w Warszawie. Nie mając pieniędzy na studiowanie, zatrudnił się do pracy w kopalni węgla. Po uzbieraniu odpowiedniej kwoty, rozpoczął studia leśne w Wyższej Szkole Lasowej we Lwowie. Dyplom leśnika zdobył w 1912 roku.

  Rozpoczętą pracę w leśnictwie przerwał wybuch I wojny światowej i pobór do służby w wojsku rosyjskim.

  W 1918 roku zatrudnił się w Warszawskiej Dyrekcji Lasów Państwowych. Pracował na stanowiskach: leśniczego, nadleśniczego i inspektora. W 1935 roku przeniesiony został do Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu, w której objął stanowisko kierownika Biura Organizacji i Inspekcji. W 1938 roku zatrudnił się w Dyrekcji Lasów Państwowych w Białowieży, na stanowisku inspektora. Wybuch drugiej wojny światowej we wrześniu 1939 roku spowodował, że postanowił opuścić Białowieżę.

  W czasie wojny urządzał lasy prywatne w mieleckim, dębiskim i łańcuckim. Po wojnie wrócił do pracy w lasach państwowych.

  W latach 1945-1948 pracował jako nadleśniczy w Dyrekcji Lasów Państwowych w Krakowie, a następnie w latach 1949-54 na stanowisku inspektora w Okręgu Lasów Państwowych w Olsztynie.

  W dniu 1 października 1954 roku przeszedł na emeryturę. Mimo wszystko swoich związków z leśnictwem nie przerwał. Prowadził prace przy zalesianiu nieużytków najpierw w Rejonie Lasów Państwowych w Nowym Sączu, a następnie w Rejonie Dróg Wodnych.

  Swoimi spostrzeżeniami i doświadczeniem dzielił się chętnie z innymi. W prasie zawodowej leśnej i pismach gospodarczych opublikował ponad 130 artykułów. Poruszał w nich głównie zagadnienia hodowli lasu. Interesował się również zwiększeniem lesistości kraju przez zalesianie nieużytków, negatywnych gruntów rolnych i słabych pastwisk. Artykuły na ten temat znajdziemy w „Echach Leśnych”, „Przeglądzie Leśniczym”, „Sylwanie”, „Niwie Leśnej”, „Lesie Polskim”, „Głosie Lasu”, „Gazecie Gospodarczej”, „Samorządzie” i innych tytułach.

Interesował się też zagadnieniem pozyskania żywicy, prowadził w tym zakresie własne badania, a ich wyniki ogłaszał na łamach „Lasu Polskiego”. Nurtowały go również zagadnienia naukowej organizacji pracy w leśnictwie, interesował się słownictwem leśnym itp. Wspólnie z prof. A. Szwarcem ogłosił w 1935 roku publikację pt. „Gospodarka drzewna”.

Zmarł 16 czerwca 1957 roku w Nowym Sączu.

(Oprac. Piotr Bajko na podstawie wspomnienia T. Musierowicza, opublikowanego w „Lesie Polskim” (nr 21/1957)
 

Copyright © 2008 - Encyklopedia Puszczy Białowieskiej, webmaster Stanisław Matlak