Stanisław Gadomski (1876-1927)

Urzędnik przedwojennej Dyrekcji Lasów Państwowych w Białowieży.

  Urodził się 21 stycznia 1876 roku we wsi Aleksandrowce pod Garwolinem.

  W 1898 roku ukończył Szkołę Górniczą w Dąbrowie Górniczej. Rozpoczął pracę w Urzędzie Górniczym w Suchedniowie, a następnie przeniósł się do Ciechocinka, gdzie zarządzał warzelnią soli. W latach 1919-1920 pracował w Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej w Warszawie.

  W styczniu 1921 roku przeszedł do Dyrekcji Lasów Państwowych w Białowieży, tutaj powierzono mu referat techniczno-budowlany. Czas jakiś zastępował inspektora techniczno-budowlanego. Położył duże zasługi w podźwignięciu z całkowitej ruiny budynków na terenie DLP Białowieża. Szczególny nacisk kładł na odbudowę budynków dla straży leśnej, które w większej części były spalone lub zniszczone w czasie działań wojennych.

  Dał się poznać jako człowiek uczciwy, niezłomnego charakteru, a także dobry i lojalny pracownik.

  W dniu 27 lutego 1927 roku Stanisław Gadomski zamordowany został w pociągu, jadącym z Białowieży do Warszawy. Po dokonaniu morderstwa, bandyta otworzył okno wagonu i wyrzucił zwłoki zamordowanego w odległości około 800 metrów od stacji Siemiatycze. Pogrzeb odbył się 2 marca w Białowieży, przy udziale przedstawicieli Ministerstwa Rolnictwa i Dóbr Państwowych, Związku Leśników oraz kolegów i pracowników białowieskiej DLP. Zmarły osierocił żonę Janinę (z d. Pancer) oraz troje dzieci.

  Policji udało się ująć sprawcę morderstwa – okazał się nim bandyta Władysław Staśkiewicz – mieszkaniec Pustelnika (obecnie część miasta Marki) w pow. wołomińskim, mający na sumieniu kilkanaście morderstw rabunkowych. 22 grudnia 1927 roku Sąd Okręgowy skazał go karę śmierci przez powieszenie. Wyrok wykonany został 21 marca 1928 roku na dziedzińcu więzienia w Białymstoku. (Oprac. Piotr Bajko)
 

Galeria