Bodnar Wacław


 
 Wacław Bodnar

Lekarz medycyny, rzeźbiarz, malarz; potomek katolickiej kresowej rodziny ziemiańskiej z Łuczyńca Podolskiego pod Mohylowem na Ukrainie.

Urodził się w Białowieży w 1930 roku, do której jego ojciec, Piotr Bodnar, sprowadził się w początku lat dwudziestych i został kierownikiem w firmie „Terebenthen”, należącej do Sylwestra Porowskiego. Matką Wacława była warszawianka Marianna Szulc, którą ojciec poznał w Białowieży i z którą zawarł związek małżeński w kwietniu 1922 roku. Rodzina Bodnarów zamieszkała w drewnianym domu z gankiem (zachował się do dzisiaj, znajduje się niedaleko kościoła), wykupionym od Zygmunta Zamojskiego, który w latach dwudziestych założył i prowadził na Stoczku „Piwiarnię Warszawską”. Wacław Bodnar miał dwie siostry – Halinę i Janinę Laurę – obie już nie żyją.

Wacław większą część swego życia spędził w Białymstoku, tutaj pracował w licznych ambulatoriach i administracji. Posiadając uzdolnienia plastyczne, oddawał się z pasją sztuce. Wykonywał z gliny rzeźby (wśród nich przeważały figury kobiet), plakietki, rytony (starożytne naczynia do wina i miodu, zazwyczaj w kształcie rogu lub głowy, ozdobione greckimi motywami), także kopie znanych rzeźb. Ciężka sytuacja materialna zmusiła W. Bodnara do sprzedaży części swych prac.

Twórca jako tworzywa używał gliny włocławskiej, twardej i szczelnej. Do poznania jej właściwości najpierw dochodził samodzielnie, później konfrontował ją z teorią fachowych podręczników.

Pierwsze wystawy rzeźb doktora Bodnara odbywały się w Białymstoku. W 1975 roku niewielką ekspozycję jego prac zaprezentował klub Państwowego Szpitala Klinicznego w Białymstoku. Wraz z rozszerzaniem się i wzbogacaniem kolekcji rzeźb, zainteresowało się nimi Białostockie Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych, którego W. Bodnar został członkiem. W 2001 roku w Domu Kultury „Zachęta” w Białymstoku otwarto kolejną wystawę rzeźby doktora. W 2015 roku Białostockiego Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych zorganizowało w swojej galerii wystawę „Piękno ginącej przyrody – sztuka na rzecz ochrony środowiska”. Wśród wystawionych prac znalazły się także dzieła białostockiego medyka. Prace W, Bodnara eksponowane były również za granicą: w Płowdiw (Bułgaria), Odessie (Ukraina), Paryżu (Francja).

W. Bodnar zajmował się także malarstwem. Na jego płótnach najczęściej oglądamy postacie mężczyzn. Zainteresowanie historią Polski spowodowało, że autor przedstawił sylwetki hetmanów Rzeczypospolitej i herby polskiej szlachty.

W. Bodnar, po wyjeździe z Białowieży, stale wracał do niej wspomnieniami, interesował się miejscowymi wydarzeniami. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych czynił starania w sprawie odtworzenia pomnika Marszałka Józefa Piłsudskiego, który wystawiony został w Białowieży w 1934 roku i zniszczony przez Niemców w 1942 roku. Jego listy w tej sprawie opublikował „Goniec Kresowy” (nr 26/1998) i „Głos Białowieży” (nr 1/1999).

W 2007 roku W. Bodnar wydał własnym nakładem w formie książkowej bogato ilustrowane wspomnienia pt. „Moja Białowieża w sercu i fotografii”, w której zamieścił sporo ciekawych zdjęć z własnego archiwum, pochodzących z lat trzydziestych i czterdziestych, a wykonanych w Białowieży. (Oprac. Piotr Bajko)
 

Galeria

Copyright © 2008 - Encyklopedia Puszczy Białowieskiej, webmaster Stanisław Matlak