 |
|
Bazyli Wojciuk
|
Jeden z bardziej znanych i zasłużonych leśników białowieskich drugiej połowy XX wieku. W Puszczy Białowieskiej przepracował 47 lat i 7 miesięcy.
Urodził się 1 stycznia 1937 roku w Białowieży, w rodzinie Włodzimierza i Niny. Jego ojciec był początkowo robotnikiem, następnie laborantem w Białowieskiej Stacji Geobotanicznej Uniwersytetu Warszawskiego. Bazyli miał dwoje rodzeństwa – siostrę Annę (wieloletnia dyrektor Gminnego Ośrodka Kultury w Białowieży i wójt gminy białowieskiej) oraz brata Włodzimierza (inżynier).
Bazyli po ukończeniu podstawówki wstąpił do Liceum Leśnego (późniejszego Technikum Leśnego) w Białowieży. Ukończył jednak Technikum Leśne w Ojcowie.
W 1954 roku rozpoczął pracę w Nadleśnictwie Białowieża. Po pewnym czasie został przeniesiony do Nadleśnictwa Hajnówka. Początkowo pracował jako podleśniczy, później awansował na stanowisko leśniczego. Do Nadleśnictwa Białowieża powrócił w 1961 roku; pracował jako leśniczy Leśnictwa Podcerkiew. Na emeryturę odszedł 31 stycznia 2002 roku.
Współpracownicy zapamiętali go jako dobrego fachowca, dokładnego, odpowiedzialnego, zdyscyplinowanego, a także jako człowieka o wysokiej kulturze osobistej, uczynnego i towarzyskiego.
Żonaty; jego żoną była nauczycielka Halina z domu Wołkowycka (1928-2015). Z małżeństwa tego urodził się syn Jerzy, lekarz.
Bazyli Wojciuk zmarł 14 września 2022 roku, wskutek obrażeń odniesionych w wypadku drogowym. Żył 85 lat. Pochowany na cmentarzu w Białowieży. (Oprac. Piotr Bajko)
