Jerzy L. Gundłach - wybitny parazytolog, urodzony
w Białowieży
|
Wybitny parazytolog, wykładowca akademicki.
Urodził się w Białowieży 25 listopada 1939 roku. Jego ojciec - też Jerzy - był znanym i cenionym preparatorem w miejscowym Muzeum Przyrodniczym. Naukę w szkole podstawowej przyszły parazytolog rozpoczął w swojej rodzinnej miejscowości w 1945 roku, a ukończył już w Lublinie w 1952 roku. Tutaj też w cztery lata później został absolwentem Liceum Ogólnokształcące im. Jana Zamojskiego. W latach 1956-1963 studiował na Wydziale Weterynaryjnym Wyższej Szkoły Rolniczej w Lublinie uzyskując dyplom lekarza weterynarii.
Po studiach rozpoczął pracę w Katedrze Parazytologii i Chorób Inwazyjnych swego macierzystego Wydziału jako pracownik naukowo-dydaktyczny. W 1969 roku otrzymał stopień doktora nauk weterynaryjnych w zakresie parazytologii i został powołany na stanowisko docenta. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego nauk weterynaryjnych otrzymał w 1988 roku, zaś profesora zwyczajnego - w 2000 roku. Od 1984 roku był kierownikiem Zakładu Parazytologii i Chorób Inwazyjnych w Instytucie Chorób Zakaźnych i Inwazyjnych Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Akademii Rolniczej w Lublinie. Prowadził wykłady i ćwiczenia z zakresu parazytologii i inwazjologii weterynaryjnej na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej i Wydziale Biologii i Hodowli Zwierząt AR, był też wykładowcą na podyplomowych, specjalistycznych kursach dla lekarzy weterynarii.
Dziedziną zainteresowań naukowo-badawczych Jerzego L. Gundłacha była parazytologia weterynaryjna. Opublikował samodzielnie lub we współautorstwie 140 prac, w tym 78 oryginalnych. Napisał podręcznik dla techników weterynaryjnych pt. „Choroby inwazyjne zwierząt domowych” oraz we współautorstwie z Andrzejem Bernardem Sadzikowskim podręczniki akademickie: „Parazytologia i parazytoza zwierząt” i „Diagnostyka i zwalczanie inwazji pasożytów u zwierząt”. Był promotorem trzech prac doktorskich.
W latach 1981-1984 sprawował funkcję prodziekana ds. studenckich Wydziału Weterynaryjnego AR w Lublinie. Został laureatem konkursu Homo Didacticus. Przewodniczył Oddziałom Lubelskim Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych i Polskiego Towarzystwa Parazytologicznego. Był członkiem Lubelskiego Towarzystwa Naukowego. W latach 1979-1987 pełnił funkcję sekretarza naukowego periodyku „Polskie Archiwum Weterynaryjne”.
Za swoje osiągnięcia zawodowe został odznaczony Medalem Edukacji Narodowej, Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Za działalność naukową wyróżniono go nagrodami zespołowymi oraz indywidualnymi Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego i Techniki.
Zmarł 2 kwietnia 2006 roku w Lublinie. Pogrzeb odbył się 7 kwietnia. (oprac. Piotr Bajko)