Tamar Tarasiewicz - wybitna dziennikarka i reportażystka telewizyjna

 Wybitna dziennikarka i reportażystka telewizyjna, twórczyni wspaniałych obrazów o charakterystycznej, niepowtarzalnej poetyce, w większości tematycznie związanych z Białostocczyzną i jej mieszkańcami. W 1974 roku zrealizowała film „Matecznik”, poświęcony sytuacji żubra w Puszczy Białowieskiej.

  Urodziła się 17 września 1938 roku w Narewce.

   Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim i Podyplomowe Studium Dziennikarskie. Od 1971 roku była związana z Telewizja Polską. Pracowała w Dzienniku Telewizyjnym, redakcji reportażu Programu I, redakcji społecznej i filmu dokumentalnego. Od 1 października 1999 roku pełniła funkcję dyrektora ds. programowych Ośrodka Telewizji Polskiej S.A. w Białymstoku. Wykładała również w Wyższej Szkole Dziennikarskiej im. Melchiora Wańkowicza w Białymstoku.

  Laureatka wielu nagród festiwalowych w kraju i za granicą.

  Zrealizowała trzy filmy poświęcone Puszczy Białowieskiej: "Matecznik", "Ostatni łowczy" i "Zapach krwi." Dwa ostatnie nie zostały dopuszczone do emisji a pierwszy spowodował niezadowolenie i protesty, bo przy okazji pokazywała bezmyślną eksploatację Puszczy Białowieskiej.

   Film ten miał pokazać ciężką pracę leśników w Puszczy Białowieskiej i ważną sprawę jaką było odradzanie populacji żubrów w innych rejonach Polski. A “Matecznik” pokazuje brutalne sceny nagonki na żubra, umieszczenia go w klatce i nierówną, rozpaczliwą walkę zwierzęcia. Widzowie odebrali to jako metaforę sytuacji jednostki dążącej do wolności. A czerwona szmata użyta przez leśniczych do drażnienia króla puszczy przysporzyła autorce dużych problemów (podejrzenia o aluzje do ZSRR).

   Tamara nakręciła dwa filmy- wspomniane wyżej - "Ostatni łowczy" i "Zapach krwi." , których nie ma w żadnym oficjalnym spisie jej dorobku. Nigdy nie trafiły do katalogów Telewizji Polskiej bądź Wytwórni Filmów Oświatowych w Łodzi? A pokazywały, podobnie jak "Matecznik" rabunkową eksploatację Puszczy Białowieskiej.

  Zrealizowała następujące filmy: „Miasteczko na skraju puszczy” (1966), „Krzyk kobiet” (1973), „Antygona w stodole” (1974), „Matecznik” (1974), „Hela Pacewiczówna z Zadworzan” (1975), „Ziemia” (1977), „Republika Słońca - Uzbekistan” (1979), „Zjazd w Lubomierzu” (1980), „Kto za, kto przeciw, kto się wstrzymał” (1980), „Przełom” (1981), „Wąski Tor” (1982), „Kresowa ballada” (1985), „Nieobecny poległ na polu chwały” (1985), „Chodzi Pawa po Ułance” (1986), „Czy słyszysz jak ziemia płacze” (1987), „Andrzej i Mania” (1987), „Żertwa” (1988), „A pamięć jest w nas” (1990), „Jezioro pełne łez” (1991), „Melodia duszy” (1993), „Już niepotrzebni” (1994), „Łemko ze Żdyni - ciernista droga” (1994), „Wyznania duszy” (1995), „Przeżycia obywatela Pikutina Timofieja” (1995), „Polski podrzutek I” (1995), „Polski podrzutek II” (1997), „Gorzkie zwycięstwo” (1997), „Tango bezrobotnych” (1999), „Tatarzy w Polsce” (2000).

  Zmarła 18 lipca 2000 roku w Białymstoku, została pochowana na cmentarzu prawosławnym w Michałowie.

LINKI:

Filmografia - Tamara Sołoniewicz

Galeria