wysokość	202 n.p.m

Kozia Góra, znajdująca się obecnie po białoruskiej stronie Puszczy Białowieskiej, uważana jest za najwyższe wzniesienie na tym obszarze. Mierzy 202 m n.p.m. Przynajmniej taką wysokość podaje się oficjalnie. Czy tak jest aktualnie, należałoby sprawdzić wobec napływających z tamtej strony Puszczy informacji o rozpoczęciu w latach 90-tych eksploatacji góry (podobno założono na niej żwirownię).

   Przez Białorusinów Kozia Góra nazywana jest także Wiskulinoj Haroj (Віскуліна Гара) - od uroczyska Wiskule. Nestor Gienko w „Lesnom Żurnale” (Nr 5 z 1902 roku) wspomina, że Kozią Górę nazywa się także „Jaźwińską Górą”. Podaje, że góra mierzy 94,8 sążni. O górze wspominają również polscy botanicy Franciszek Błoński, Karol Drymmer i Antoni Ejsmond, którzy odbyli wycieczkę botaniczną do Puszczy Białowieskiej w lecie 1887 roku. W „Pamiętniku Fizyjograficznym” (T. VIII, 1888, str. 60) podają o niej informację: „Góra w dawnej straży Okolnickiej, dosięga 202,26 m”.

  Są pewne rozbieżności w lokalizacji Koziej Góry. Np. Józef Paczoski w „Lasach Białowieży” (Poznań 1930) sytuuje ją w oddziałach 686 i 687, natomiast Jan Jerzy Karpiński w swoim „Spisie uroczysk Puszczy Białowieskiej” z 1937 roku umieszcza ją w oddziale 719. Biorąc do ręki mapę białoruskiej części Puszczy Białowieskiej, wydaną przez PTOP w 1997 roku, można przekonać się, że góra znajduje się zasadniczo w oddziałach 686 i 687, a jej południowy stok „spływa” na oddz. 719, lekko zahaczając też o oddz. 718.

   Hanna Kondraciuk w wydawanej w Białymstoku białoruskojęzycznej „Niwie” (Nr 10 z 2007 roku) podaje, że u podnóża góry znajduje się kolonia borsuków, którą odnotowano już w czasach carskich.

   Około 2 km na zachód od Koziej Góry znajduje się pałacyk rządowy – miejsce, w którym w 1991 roku podpisane zostało porozumienie o rozpadzie ZSRR. (oprac. Piotr Bajko)