Jerzego Wiensko

Specjalista w zakresie budownictwa lądowego, projektant, wynalazca, nauczyciel akademicki.

Urodził się 6 marca 1933 roku w Białowieży.

W sierpniu 1941 roku wywieziony został przez Niemców z Białowieży, trafiając najpierw do Brześcia n. Bugiem, następnie do Szereszewa, a w 1943 roku - do Białegostoku. Tu ukończył szkołę podstawową, Państwowe Gimnazjum Stolarskie i Technikum Budowlane. W 1952 roku rozpoczął studia na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Gdańskiej. W 1957 roku uzyskał dyplom magistra inżyniera budownictwa lądowego w specjalności budowa mostów.

Pracę zawodową rozpoczął w Kolejowych Zakładach Konstrukcji Stalowych w Białymstoku. Budował mosty kolejowe w Kętrzynie, Osowcu i Raczkach, w późniejszym czasie montował most drogowy na Parnicy w Szczecinie. W latach 1958-1962 kierował kilkunastoma budowami obiektów mieszkalnych i przemysłowych w Białymstoku, Olsztynie i Bielsku-Białej.

W 1962 roku rozpoczął pracę naukowo-dydaktyczną w Wieczorowej Szkole Inżynierskiej w Białymstoku. Poza kształceniem studentów kierował Zakładem Konstrukcji Sprężonych oraz Zakładem Konstrukcji Budowlanych i Inżynierskich na Wydziale Budownictwa. Specjalizował się w zakresie konstrukcji żelbetowych i z betonu sprężonego, uzyskał ponad 20 patentów. Opracowany przez niego system płytowo-słupowy prefabrykowany budownictwa mieszkalnego został wdrożony na budowie osiedli w Bielsku Podlaskim, Białymstoku, Warszawie i w Lublinie.

W 1975 roku uzyskał tytuł doktora nauk technicznych na Politechnice Warszawskiej. W dwa lata później został powołany na stanowisko docenta Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie, gdzie kierował Katedrą Konstrukcji Żelbetowych. W latach 1979-1981 był docentem na Politechnice Rzeszowskiej. W 1981 r. wrócił do Białegostoku, obejmując stanowisko kierownika Zakładu Inżynierii Budowlanej Politechniki Białostockiej.

W 1993 roku odszedł na emeryturę, z zawodem jednak nie zerwał. Projektował konstrukcje cerkwi grekokatolickich w Giżycku, Kruklankach i Wydminach na Mazurach oraz konstrukcje kościołów katolickich w Augustowie i Mikołajkach.

Od najmłodszych lat zajmował się także sportem; odnosił sukcesy m.in. w rzutach oszczepem, kulą i dyskiem, podnoszeniu ciężarów, w regatach żeglarskich.

Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1989), Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi (1970, 1983), Brązowym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju (1974), Odznaką Honorową „Zasłużony Białostocczyźnie” (1972), posiada także odznaczenia resortowe.

Mieszka w Białymstoku. (oprac. Piotr Bajko)
 

Galeria