Jadwiga Kucharska była nauczycielką w Szkole Powszechnej w Białowieży |
Jadwiga Kucharska z d. Truchanowicz. Nauczycielka.
Urodziła się 24 maja 1906 roku w Sądowej Wiszni k. Lwowa. Ukończyła Seminarium Nauczycielskie Żeńskie w Przemyślu. W latach 20-tych przybyła wraz z matką Anną Truchanowicz do Białowieży. Tutaj znalazła zatrudnienie jako nauczycielka w Szkole Powszechnej. Wyszła za mąż za leśnika Antoniego Kucharskiego – adiunkta w Nadleśnictwie Rezerwat. Z tego związku urodziło się dwoje dzieci – Konrad i Sławoj (późniejszy profesor farmacji).
W 1932 roku wyjechała wraz z rodziną na Polesie, do Nadleśnictwa Bronna Góra, gdzie został przeniesiony jej mąż. Następnie rodzina Kucharskich przeniosła się w Nowogródzkie, gdzie Antoni Kucharski pełnił funkcję nadleśniczego – początkowo w Nadleśnictwie Zadworze, a następnie w Nadleśnictwie Zdzięcioł.
W dniu 10 lutego 1940 roku rodzina Kucharskich została przez NKWD deportowana do obłasti archangielskiej (posiołok Uksora, rejon Szenkusk). Jadwiga Kucharska pracowała z mężem przy wyrębie lasu. Tutaj straciła matkę, a następnie męża (w 1943 r.).
Po wojnie, w 1946 roku wróciła wraz z dziećmi do Polski. Początkowo zatrzymała się w Jarocinie Wlkp., następnie przeniosła się do Poznania. W Poznaniu przez ponad 30 lat pracowała w szkolnictwie podstawowym.
Zmarła 22 stycznia 1987 roku w Poznaniu. (oprac. Piotr Bajko na podst. informacji Przemysławy Trojanowskiej i własnych)