Rezerwat Głuszec
Rezerwat leśny. Utworzony został na podstawie zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 16 października 1979 roku (Monitor Polski, Nr 26 z dnia 31 października 1979 roku, poz. 141, § 4).
Powierzchnia: 122,68ha
Rok utworzenia: 1979
W granicach BPN od 1996r.
Powierzchnia rezerwatu wynosi 122,68 ha. Obejmuje on cały oddział 135 i fragment oddziału 136A. W chwili tworzenia, rezerwat znajdował się na terenie Nadleśnictwa Browsk. W 1996 roku, po przyłączeniu tego fragmentu Puszczy Białowieskiej do Białowieskiego Parku Narodowego, rezerwat znalazł się w jego granicach (od 2005 roku w obszarze ochrony ścisłej). Administracyjnie rezerwat Głuszec znajduje się na terenie gminy narewkowskiej. Około 1,5 km na północ do rezerwatu położona jest wieś Masiewo.
Celem rezerwatu jest ochrona lepiej zachowanych fragmentów Puszczy Białowieskiej. W założeniach miał on uzupełniać BPN w zakresie ochrony borów sosnowych i torfowisk, które na terenie Parku występowały wówczas na bardzo niewielkich powierzchniach i wykształcone były fragmentarycznie. Rezerwat miał stanowić także ostoję głuszca, który na terenie Puszczy stał się rzadki, ale zaobserwowanie tutaj tego ptaka jest raczej trudne, o ile w ogóle możliwe.
Teren rezerwatu w północnej części jest płaski i na dużych powierzchniach zatorfiony. Leży na wysokości 157 m n.p.m. W części południowo-wschodniej łagodnie się wznosi do wysokości 162,5 m n.p.m.
W północno-zachodniej części rezerwatu występują piaski luźne, na znacznej powierzchni przykryte warstwą torfu o różnej miąższości. W południowo-wschodniej części występują piaski słabogliniaste i gliniaste lekkie.
Rezerwat występuje w strefie lokalnego wododziału. Wody spływają w czterech kierunkach.
W północno-zachodniej części oddziału 135 znajduje się niewielki kurhan wczesnośredniowieczny. Natomiast w południowo-wschodniej części oddziału 136, już poza granicami rezerwatu, natrafić możemy na miejsce, w którym do końca XVIII wieku wypalano węgiel drzewny. Jest to pagórek z wgłębieniem pośrodku, z zachowanymi jeszcze licznymi węglikami.
Na terenie rezerwatu dominują lasy, ale występują także liczne zbiorowiska nieleśne. Specjaliści ustalili występowanie tutaj 10 zespołów leśnych oraz 10 zespołów nieleśnych. W rezerwacie występują różne podzespoły grądu i boru, a także ols i las bagienny.
Z drzew – w rezerwacie możemy spotkać: brzozę brodawkowatą i omszoną, olszę czarną, osikę, sosnę, świerk, jesion, dąb. W warstwie krzewów: wierzbę uszatą i szarą, jarzębinę i wawrzynek wilczełyko.
Na terenie rezerwatu stwierdzono występowanie szeregu gatunków roślin rzadkich, z których kilkanaście podlega ochronie gatunkowej. Wśród nich znajdują się: paprotka zwyczajna, pływacz pośredni, rosiczka okrągłolistna, sit drobny, turzyca bagienna, widłak cyprysowaty, widłak spłaszczony.
W runie natrafimy także na następujące gatunki: bagno zwyczajne, borówka czarna i bagienna, czartawa drobna, czyścica storzyszek, czyściec błotny i leśny, dzwonek brzoskwiniolistny, gwiazdnica gajowa i wielkokwiatowa, jaskier wielki, kokoryczka wielkokwiatowa i wonna, konwalia majowa, kosaciec żółty, kostrzewa owcza, łuskiewnik różowy, manna jadalna, marek szerokolistny, marzanka wonna, miodownik melisowaty, modrzewnica zwyczajna, pępawa błotna, podagrycznik pospolity, pomocnik baldaszkowaty, ponikło błotne, szczodrzeniec ruski, trzcinnik lancetowaty i piaskowy, trzęślica modra, turzyca pagórkowata, pospolita, nitkowata, odległokłosowa, pęcherzykowata, sztywna i wrzosowiskowa, wełnianka pochwowata, widłak jałowcowaty, żabieniec babka wodna, żurawina błotna, żywiec cebulkowy; w wodach: okrężnica bagienna, rzęsa drobna. Z mchów występują: gajnik lśniący, płonnik pospolity, rokietnik pospolity, tujowiec tamaryszkowaty, widłoząb falisty i miotłowy; z torfowców: torfowiec odgięty i ostrolistny.
Przez rezerwat Głuszec przebiegają dwa szlaki piesze: zielony i czerwony oraz trasa rowerowa. Obiekt ten wzbudza zazwyczaj duże zainteresowanie wśród turystów, czego przykładem niechaj będzie fragment relacji z wycieczki do Puszczy Białowieskiej, znaleziony w internecie: „Rezerwat Głuszec – miły szlak wśród puszczy, szansa na spotkanie czegoś żywego (bo wokół w miarę pusto), w połowie drogi tory kolejowe i leśna stacyjka Głuszec z małą lokomotywą (dzieciaki wniebowzięte, tym bardziej, że odkryły zwrotnicę...)”. (oprac. Piotr Bajko, zdjęcia: Andrzej Karczewski)
Galeria
 |  |  |
 |
