Dawniej: zbiórka suchych gałęzi w lesie właściciela (w pewne dni tygodnia za roczną opłatą).

Ugaje były rozpowszechnioną formą użytkowania puszcz przez ludność okoliczną zamieszkującą tereny przy lasach.

Było to udzielenie za opłatą prawa wycinania i zbierania drewna - przeważnie mniej wartościowego. Ugaj mógł też dotyczyć drzewa budulcowego, pędzenie dziegciu i koszenia siana. Korzystanie z ugaju nazywano też wgajaniem. Termin wgajanie występuje w ustawie z 1567 r. zawierającej polecenie wydania leśniczym

"...Mazowszanom i Prusakom, aby na żadną rzecz wgajania do puszczy J.K.Mci nie dopuszczali..."

W 1639 roku w "Ordynacji J.K.Mci leśnictwa Białowieskiego" mówi się o wygajnikach - korzystających z prawa ugaju. Z ugajami wiąże się powołana funkcja "gajowych", część lasu przeznaczoną dla wgajników nazwano gajami. *oprac. Krzysztof Parzych)