Wilhelm II (po środku) podczas swojego pobytu w Puszczy Białowieskiej (1915r.)

Wilhelm II był ostatnim niemieckim cesarzem i królem Prus, pochodził z dynastii Hohenzollernów. Panował od 1888 do 1918 roku. Babka Wilhelma II, cesarzowa Augusta, małżonka Wilhelma I, była wnuczką cara Pawła I oraz siostrzenicą carów Aleksandra I i Mikołaja I. W Wilhelmie II płynęła więc również krew rosyjskiej dynastii Romanow-Holstein-Gottorp.

   Cesarz Wilhelm II miał ogromne życzenie wziąć udział w polowaniu w Puszczy Białowieskiej. Niestety, ani car Aleksander III, ani też jego syn – car Mikołaj II w ogóle nie mieli zamiaru zapraszać cesarza do Białowieży na polowanie. Po prostu nie lubili go z powodu jego osobistych cech: gwałtowności i popędliwości, posiadania o sobie wysokiego mniemania, skłonności do pouczania i intryg.

   Mikołaj II skarżył się w swoich pamiętnikach na listy „nudnego pana Wilhelma”, na które musiał odpowiadać, tracąc czas, który mógłby spożytkować na „ważniejszą robotę”. Generał Aleksander A. Mosołow, naczelnik kancelarii ministra dworu Mikołaja II w swoich wspomnieniach pt. „Pri dworie posledniewo impieratora” (Sankt-Peterburg 1992) napisał, że prawie po każdym spotkaniu z cesarzem car mówił ministrowi dworu, baronowi Włodzimierzowi B. Frederiksowi: „On znów napraszał się do Puszczy Białowieskiej, ale ja udałem, że niczego nie rozumiem...”.

  Cesarz Wilhelm II w końcu jednak dotarł do Puszczy Białowieskiej. Andreas Gautschi w swojej książce pt. „Wilhelm II. und das Waidwerk” (Handstedt 2000) podaje, że cesarz 12 listopada 1915 roku odbył polowanie w Puszczy Białowieskiej. Upolował jednego żubra. Polowanie odbyło się w rewirze Czerlonka, a więc w okolicach niewielkiej osady puszczańskiej o tej samej nazwie, którą Niemcy założyli właśnie w czasie I wojny światowej, a która przetrwała do naszych czasów. Polowanie cesarza zostało uwiecznione na zdjęciach.

  Wojska niemieckie, wchodzące w skład 12 armii dowodzonej przez gen. Maximiliana von Gallwitza, wkroczyły do Białowieży i Puszczy w dniu 17 sierpnia 1915 roku. Okupacja niemiecka tego terenu trwała do grudnia 1918 roku. Cesarz Wilhelm II, przebywając w Białowieży, prawdopodobnie zatrzymał się w tzw. Domu Świckim. (Oprac. Piotr Bajko)

Galeria