Herb duży Parku Narodowego „Biełowieżskaja puszcza”
|
|
Państwowy Park Narodowy „Puszcza Białowieska”, który obejmuje całą białoruską część Puszczy Białowieskiej wraz z jej przedpolem, od 2009 roku posługuje się nową oficjalną symboliką: herbem – w dwóch wariantach: dużym (pełnym) i małym, oraz flagą.
Autorami obu projektów są członkowie Rady Heraldycznej przy Prezydencie Republiki Białoruś: kandydat nauk historycznych Marina Jelinskaja z Mińska oraz artysta plastyk, podpułkownik Wiktor Lachor z Brześcia. W opracowaniu koncepcji projektu brali udział także pracownicy naukowi parku.
Przed oficjalnym zatwierdzeniem herbu i flagi parku, ich projekty zostały poddane ocenie Rady Heraldycznej przy Prezydencie Republiki Białoruś. Po uzyskaniu pozytywnej opinii, projekty zostały zatwierdzone rozporządzeniem dyrektora Rady z dnia 6 kwietnia 2009 roku, a następnie wciągnięte do Państwowego Heraldycznego Rejestru – Informacyjnych Zasobów Republiki Białoruś (zaświadczenia B-744, B-745 i B-746).
Opis małego herbu:
Tarczę hiszpańską, zwieńczoną blankami z pięcioma zębami (wyraźne nawiązanie do XIII-wiecznej wieży obronnej w Kamieńcu), przecina ukośnie czarna przepaska (jej kolor nawiązuje do okresu, kiedy puszcza wchodziła w skład Imperium rosyjskiego). W górnym polu, przedstawionym jako ściana z cegieł, umieszczona została wielkoksiążęca korona. W dolnym, srebrnym polu – żubr o naturalnym, nie herbowym wyglądzie. Na czarnej przepasce widnieją skrzyżowane ze sobą dwie pary rogów myśliwskich złotego i srebrnego koloru. Na rogach dostrzec można podobizny koron imperatorskich.
Opis dużego herbu:
Centralną część dużego herbu wypełnia mały herb, opisany wyżej. Tarcza została umieszczona na tle rozłożystego dębu, którego korona stanowi zwieńczenie, a dolna część pnia z korzeniami i glebą – podstawę całej kompozycji. Po obu stronach znajdują się tzw. trzymacze – z lewej strony jeleń, z prawej żubr; oba gatunki są przedstawione w pozach wspinających się.
Opis flagi:
Białe prostokątne płótno, po obu swych stronach posiada obramowanie w postaci połówek świerków, przedstawionych schematycznie. Centralną część flagi zajmuje herb pełny. (Oprac. Piotr Bajko)