Stanisław Borzyszkowski w mudurze adiunkta leśnego

Magister inżynier leśnictwa, w okresie międzywojennym nadleśniczy w Puszczy Białowieskiej.

Urodził się w 1897 roku.

W 1924 roku uzyskał dyplom nauk leśnych na Wydziale Rolniczo-Leśnym Uniwersytetu Poznańskiego. Rozpoczął pracę w urządzaniu lasu na terenie Dyrekcji Lasów Państwowych w Bydgoszczy. W 1932 roku został adiunktem w Nadleśnictwie Szarłata. W następnym roku przeniósł się na teren Dyrekcji Lasów Państwowych w Białowieży, gdzie powierzono mu stanowisko nadleśniczego Nadleśnictwa Jasień w Puszczy Białowieskiej. Po pięciu latach przyjechał do Białowieży i objął stanowisko nadleśniczego Nadleśnictwa Białowieża, które piastował do wybuchu II wojny światowej.

Pracując w Białowieży, uczestniczył w działalności różnych organizacji leśnych, m.in. „Rodziny Leśnika”. Wspomagał finansowo wraz z podległym mu personelem nadleśnictwa budowę Bursy dla dzieci pracowników DLP w Białowieży.

W dniu 10 lutego 1940 roku został wywieziony wraz z rodziną w głąb Związku Radzieckiego. Później brał udział w walkach na Bliskim Wschodzie. Z tego okresu życia spisał wspomnienia.

Do kraju powrócił w 1948 roku. Podjął pracę jako nadleśniczy Nadleśnictwa Susz na terenie Dyrekcji Lasów Państwowych w Olsztynie. Następnie pracował na różnych stanowiskach w Okręgowym Zarządzie Lasów Państwowych w Olsztynie. Na emeryturę przeszedł w 1967 roku, ze stanowiska inspektora.

Zmarł 28 października 1968 roku, w wieku 71 lat. Pochowany został 30 października 1968 roku na cmentarzu w Suszu. Nad trumną zmarłego przemawiał ówczesny dyrektor OZLP w Olsztynie – mgr inż. Zenon Śmiechowski. (Oprac. Piotr Bajko)
 

Galeria