Jerzy Bajko (1913-2014)

Urodził się 15 maja 1913 roku w Białowieży w rodzinie małorolnych chłopów Teodora i Anny (z d. Dawidziuk). Ukończył 7 klas szkoły podstawowej w Białowieży. Nie mając warunków do dalszej nauki, zaczął się uczyć zawodu krawieckiego. Po terminie został powołany do wojska. We wrześniu 1939 roku brał udział w walkach obronnych.

W latach 1939-1942 pracował w tartaku Abrama Szermana na Podolanach jako ślusarz, a następnie – w latach 1942-1944 – w elektrowni w Białowieży jako pomocnik maszynisty

Po wyzwoleniu zajmował się do 1960 roku krawiectwem. Był znanym i cenionym krawcem – ubrania u niego zamawiali nie tylko sąsiedzi, ale także mieszkańcy innych dzielnic Białowieży.

Z dniem 9 lutego 1962 roku został zatrudniony przez Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej w Białowieży na stanowisku palacza i konserwatora. Pracował w łaźni do 24 sierpnia 1970 roku. Od 1 września 1970 roku podjął pracę jako palacz c.o. w Technikum Leśnym w Białowieży. Na emeryturę przeszedł w 1978 roku.

Przez cały ten czas prowadził niewielkie, 2-hektarowe gospodarstwo rolne.

Był żonaty; z żoną Wierą (ur. 1923 r.) miał dwóch synów: Borysa (ur. 1944 r.) i Piotra (1957-2001).

Jerzy Bajko do końca swego życia zachowywał doskonałą sprawność fizyczną i umysłową. Do 98. roku życia jeździł na rowerze. Zmarł 15 stycznia 2014 roku, został pochowany na cmentarzu w Białowieży, obok swojej zmarłej w 2008 roku żony. (Oprac. Piotr Bajko)

 

Galeria